De term Kundalini roept bij velen beelden op van slangenergie, chakra's en spiritueel ontwaken. Maar waar komt dit mysterieuze begrip eigenlijk vandaan? In deze blog duiken we in de taalkundige en historische wortels van Kundalini en hoe deze oeroude kracht zich een weg heeft gebaand van de Vedische geschriften naar de hedendaagse praktijken.
Etymologie: Wat betekent Kundalini?
De naam Kundalini komt uit het Sanskriet, een van de oudste literaire talen ter wereld. Het woord is afgeleid van:
- "Kundala" (कुण्डल) – wat “kring” of “spiraal” betekent.
- "Kundalini" (कुण्डलिनी) – letterlijk vertaald: "die wat opgerold is", vaak geïnterpreteerd als “opgerolde slang”.
In spirituele context wordt Kundalini vaak voorgesteld als een slapende, opgerolde energie onderaan de wervelkolom (in het muladhara-chakra, het wortelchakra), die ontwaakt door meditatie, ademhaling of rituelen.
Historische wortels: Veda’s, tantra en yoga
De oorsprong van het Kundalini-concept is oud en gelaagd. Het dook niet in één tekst op, maar ontwikkelde zich door de eeuwen heen in meerdere spirituele tradities in India:
1. De Veda’s (ca. 1500 – 500 v.Chr.)
Hoewel het woord Kundalini zelf hier nog niet voorkomt, bevatten de Rigveda en latere Upanishads al verwijzingen naar levensenergie (prana), het chakra-systeem en de nadi's (energiekanalen).
2. De Upanishads (800 – 200 v.Chr.)
In latere teksten zoals de Yoga-Kundalini Upanishad wordt Kundalini expliciet genoemd als een kracht die door de sushumna-nadi (centrale energiebaan) omhoog beweegt om verlichting te brengen.
3. Tantra en Hatha Yoga (500 – 1500 n.Chr.)
In de tantrische traditie werd Kundalini uitgewerkt tot een integraal deel van spirituele beoefening. Hier ontstond het beeld van de slapende slang die zich langs de zeven chakra’s omhoog kronkelt bij spiritueel ontwaken.
Belangrijke teksten zoals de Shiva Samhita en de Hatha Yoga Pradipika beschrijven technieken zoals bandha, mudra en pranayama die helpen bij het activeren van deze energie.